تأثیر مقادیر مختلف کلرمکوات کلرید و تراکم بوته در کنترل خوابیدگی گندم

افزایش تراکم بوته با هدف بهبود عملکرد دانه ممکن است سبب خوابیدگی (ورس) درگندم شود، که این خود به کاهش کارایی فنوسنتز و در نتیجه به کاهش عملکرد دانه منجر می شود. در یک تحقیق مزرعه ای با آزمایش فاکتوریل در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار در محل ایستگاه مرکز تحقیقات کشاورزی فارس (زرقان) تأثیر چهارتراکـم بوته 200، 300، 400 و 500 بوته در مترمربع و سه غلظت صفر، 1500 و 3000 گرم در هکتار کلرمکوات کلرید (CCC) بر خوابیدگی و برخی صفات مورفولوژیک گندم رقم روشن (از ارقام محلی پابلند و حساس به خوابیدگی) مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که افزایش تراکم بوته از 200 به 500 بوته در مترمربع باعث افزایش ارتفاع بوته، کاهش وزن دانه، افزایش عملکرد دانه و افزایش خوابیدگی تا 70% شد و تأثیر معنی داری بر سایر صفات نداشت. همچنین کاربرد CCC باعث کاهش ارتفاع بوته، کاهش میزان ورس، کاهش وزن خشک و میزان فتوسنتز بعد از گرده افشانی شد، اما تأثیر معنی داری بر سایر صفات نداشت. در مجموع نتایج نشان داد که در تیمار  تراکم 400 بوته در متر مربع و غلظت 3000 گرم کلر مکوات کلرید کمترین میزان خوابیدگی در رقم گندم روشن مشاهده شد و با توجه به عملکرد مناسب دانه، این تیمار قابل توصیه می‌باشد.